Recensie
Juffrouw Jane
Brad Watson
Juffrouw Jane Chisolm wordt geboren met een afwijking die haar ongeschikt maakt voor waar vrouwen in het rurale, vroeg-twintigste-eeuwse Mississippi toe dienden: seks, huwelijk en kinderen. Als lezer volg je het leven van Jane, hoe ze opgroeit op de boerderij, haar relatie met haar oudere zus, haar ouders, hoe haar anders-zijn haar leven beperkt, terwijl het haar tegelijkertijd vrijer maakt. Ze wordt anders behandeld, juist door haar afwijking.
Gelaagde personages die bijdragen aan het verhaal
Op een mooie manier vertelt Brad Watson zijn verhaal. De zinnen zijn vol sfeer opgebouwd, de beklemming van het leven in die tijd, de afzondering die Jane zelf ook opzoekt en haar relatie met dieren, de teleurstelling wat het leven haar ouders bracht, de prachtige natuur rondom de boerderij waar Jane opgroeit, alle aspecten van dit verhaal komen in deze roman tot leven.
De karakters zijn goed uitgewerkt. De onbevangen manier waarop Jane naar de wereld kijkt, waarbij het haar (en de lezer) langzaam ongeveer duidelijk wordt wat haar afwijking betekent. Dokter Thompson die op een openhartige manier zoekt naar wegen om haar toch te helpen. Jane’s afstandelijke zuster Grace die het leven op de boerderij ontvlucht, haar moeder die de dood van haar lievelingskind nooit helemaal te boven kwam. Elk personage heeft zijn eigen gelaagdheid dat bijdraagt aan de diepte van het verhaal.
Prachtige woorden en beeldspraak
En ook al kabbelt de vertelling voort, de lezer volgt het leven van Jane en haar naasten vanaf haar geboorte, het verhaal nodigt alleen al door de gestileerde manier van vertellen uit tot doorlezen. Het geeft een inkijkje hoe het leven was, niet alleen als je afwijkt van de norm, maar juist ook als je dat niet doet. Het verhaal heeft daarom een melancholische afdronk, het zit vol met prachtige woorden en beeldspraak. Aan het einde gekomen sla je het boek met spijt dicht.
Een aanrader voor mensen die van een mooi geschreven roman houden.
~ Liane Baltus
