De mol: Spanning sterft iets te vaak een vroege dood

Een groep van tien kandidaten – waaronder één saboteur- maakt zich klaar voor het nieuwe seizoen van De Mol. Vlak na de aftrap van de opnames verdwijnt Mary-Ann, één van de kandidaten, spoorloos. Het productieteam tast in het duister, dit hadden ze niet gepland. Is er een verrader op de set of speelt de mol dubbelspel.

Debbaut kan zeer vlot schrijven. In korte hoofdstukken en vanuit verschillende perspectieven ontvouwt zich het verhaal. Er zit ook humor in het boek. Een pastoor als kandidaat in de mol, wie weet is hij de mol zelf wel. Als lezer voel je je in eerste instantie zelf een kandidaat die een molboekje moet bijhouden.

‘Nu verwar je God met sprookjes. En die eindigen altijd veel te mooi.’

Het wordt echter al vrij snel duidelijk wie de mol is. Mensen verdwijnen tijdens het spel, kunnen er weer in terugkomen, of niet. Als lezer weet je dat de kandidaten samen met de redactie gepiepeld worden door de echte saboteur en zit je al snel te wachten tot het echt spannend wordt. En dat wordt het niet. Elke keer dat er echt iets dreigt te gebeuren, sterft de dreiging een vroege of langzame dood in een spannende opbouw naar een climax.

Hoewel ik een fervent Wie-is-de-mol-kijker ben, heb ik problemen met de geloofwaardigheid van dit verhaal. Zou een deelnemer zich echt zo voegen naar een redactie dat hij of zij zich dagenlang als een mak schaapje op laat sluiten in een kamer in een afgelegen huis zonder iets te doen te hebben, behalve een paar tijdschriften lezen. De ene onlogische keuze na de andere volgen zich op. Van de verdwenen kandidaten, van de redactie, die wat er ook gebeurt geen hulp inroepen, van de mol, van de saboteur, ga zo maar door.

‘Wat zou erger zijn? Zo doof als een kwartel of zo blind als een mol?’

Het motief van de saboteur is ook niet duidelijk gedurende het verhaal, maar verschijnt vlak voor het einde ineens als een duveltje uit een doosje in een Agatha Christie-achtige constructie. Het blijkt ook niet herkenbaar te zijn voor het beoogde slachtoffer. Waarna het boek teleurstellend eindigt met een epiloog, die net als het motief geen haakjes in het verhaal heeft en volslagen uit het niets lijkt te verschijnen.

~ Liane Baltus

Dit boek las ik samen met andere thrillerlezers in de leesclub De mol. Lees het eindverslag op de website van Thrillerlezers.